| ఒక్కొక్కరికి ఒక్క రచనతోనే పేరు వస్తుంది. పిలకా గణపతి శాస్త్రిగారి "మాదాకబళం" కవిత ఆయనకి ఎంతో పేరు తెచ్చి పెట్టింది. 1950 ప్రాంతాలనాటి ఈ కవిత పూర్తిపాఠం "కల్పన" లోనే దొరుకుతుంది - |
|
"హోరని గాలి దుమారములెగరన్
భోరని ధారావర్షము కురిసెన్ చీకటిలో ఎవరో ఆ నీడలు ఆకలితో ఏవేవో ఘోషలు అమ్మా! మాదాకబళం తల్లీ అమ్మా పిల్లల మన్నంతల్లీ! వరుసం దొలకరి వానలు కురియున్ వరిపైరులు బంగారమె పండున్ కానీ మా వీధులలో మాత్రము ఆ నీరసరవ దరిద్రగాత్రము అమ్మా! మాదాకబళం తల్లీ అమ్మా పిల్లల మన్నంతల్లీ! వలాహకముల బలాకాగళములు కులాయముల పులుగుల కలకలములు వానకురియ సర్వము వికసించెన్ కాని దీనశిశుగళమే మ్రోగున్ అమ్మా! మాదాకబళం తల్లీ అమ్మా పిల్లల మన్నంతల్లీ! ఓ విషాదసాగరమణి తరణీ ఓ విశాల సర్వజగజ్జననీ వినబడునో వినబడదో నీకై కనికరమే కలగదొకో మాపై అమ్మా! మాదాకబళం తల్లీ అమ్మా పిల్లల మన్నంతల్లీ!" |